 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я ізноў з табой. Ночкай мляваю
Ты галоўкаю кучараваю
Да грудзей маіх прыхінаешся,
У халодны змрок усьміхаешся.
Як на полымі, на падушачцы
Думкі паляцца, ў бездань рушацца.
Не, ня можа быць гэта яваю:
Ня ідзе мая кучаравая...
А знаёмая тая вуліца
Сёньня прывідам страшным туліцца.
Каміны наўсьцяж і разваліны.
I цябе няма. Дом твой спалены.
Сад стаіць адно ў белай замяці.
Ты ня згінула ў маёй памяці,
Незабыўная зорка ясная.
Ты – надзей іскра непагасная.
Сьцежкі нас вялі і губляліся,
У альтаначцы мы кахаліся.
Мабыць мілы сад пазаростаны,
Спахмурнеў, як я, у доўгай ростані.
Але прыйдзе час – мне ўсё-ж верыцца,
Залатая рыбка будзе ў нераце.
Тая вуліца адбудуецца,
Можа й голас твой там пачуецца.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
